نامه کنفدراسیون کار ایران-خارج از کشور به اتحادیه‌های کارگری در سطح جهان درباره فاجعه انفجار معدن زغال‌سنگ طبس و مرگ بیش از ۵۰ کارگر
در شامگاه بیست و یکم سپتامبر ۲۰۲۴، انفجار گاز متان در بلوک‌های B و C معدن زغال‌سنگ طبس در استان خراسان جنوبی به وقوع پیوست که متاسفانه منجر به جان باختن دست‌کم ۵۲ نفر از کارگران و مجروح شدن تعدادی دیگر شد. این معدن که نیمی از سهام آن به موسسه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد و نیمی دیگر به یک هلدینگ خصوصی تعلق دارد، با وجود تأمین ۷۶٪ زغال‌سنگ کشور، از حداقل استانداردهای ایمنی و شرایط کار محروم است، چرا که سود اندوزی و منافع کوتاه‌مدت، بر جان و سلامت کارگران ترجیح داده شده است.
این حادثه مرگبار، تنها یکی از ده حادثه مشابهی است که از ابتدای سال جاری در معادن ایران رخ داده و منجر به مرگ ده‌ها کارگر شده است. در حادثه‌ای مشابه در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۴۰۳ در معدن شن و ماسه شازند اراک، چهار کارگر جان باختند و با گذشت بیش از سه ماه، هنوز پیکر یکی از آن‌ها پیدا نشده است.
در ایران، به‌ویژه در صنایع مرتبط با معادن، نه تنها استانداردهای بین‌المللی همچون ISO 45001، ICMM و OHSAS رعایت نمی‌شوند، بلکه حتی آیین‌نامه‌های ایمنی داخلی نیز نادیده گرفته شده است. کارگران مجبور هستند بدون تجهیزات ایمنی کافی، دستگاه‌های گازسنج، تهویه و روشنایی مناسب و حتی ابزارهای امداد و نجات کار کنند و جان خود را به خطر بیندازند.
جمهوری اسلامی ایران در فوریه ۲۰۲۳، در نشست ۱۷۶ شورای عالی حفاظت، مقاوله‌نامه شماره ۱۵۵ سازمان جهانی کار را امضا کرد. این مقاوله‌نامه جمهوری اسلامی را موظف می‌کند که استانداردهای ایمنی در محیط کار را رعایت کرده و شرایط مناسبی برای حفظ جان و سلامت نیروی کار فراهم آورد. اما واقعیت تلخ این است که این تعهدات نه تنها اجرایی نشده‌اند، بلکه در بسیاری از موارد به‌کلی نادیده گرفته شده‌اند.
ما در کنفدراسیون کار ایران-خارج از کشور معتقدیم که سیستم نظارتی سازمان جهانی کار برای نظارت بر اجرای این مقاوله‌نامه‌ها، به‌ویژه در مورد ایران، ناکارآمد است و نیاز به بازنگری و بهبود جدی دارد. عدم رسیدگی به شکایات متعدد ثبت‌شده علیه جمهوری اسلامی در سازمان جهانی کار، شاهدی بر این مدعاست.
علی‌رغم ثبت شکایت‌ها و گزارش‌های سالانه اتحادیه‌های بین‌المللی کارگری درباره وضعیت بحرانی کارگران ایران و نقض حقوق ابتدایی آن‌ها، سازمان جهانی کار و اعضای آن به این واقعیت‌های تلخ بی‌توجهی کرده‌اند. این سکوت و مماشات با نمایندگان جمهوری اسلامی در سازمان جهانی کار، وضعیت کارگران در ایران را به مراتب وخیم‌تر کرده است.
کنفدراسیون کار ایران ـ خارج از کشور، از تمامی همکاران خود در اتحادیه‌های کارگری جهان درخواست می‌کند تا توجه بیشتری به نقض حقوق انسانی کارگران ایران داشته باشند. ما خواهان تشکیل یک کمیته تحقیق بین‌المللی، متشکل از نمایندگان نهادها و اتحادیه‌های کارگری، با همکاری شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد هستیم تا این کمیته بتواند هر چه سریع‌تر با بازدید میدانی از ایران و گفتگو با کارگران و فعالان صنفی، ابعاد واقعی این بحران را روشن کند.
همچنین از همکارانمان در اتحادیه‌های کشورهای مختلف می‌خواهیم تا مراتب اعتراض خود علیه جمهوری اسلامی را اعلام کرده و برای اعمال فشار بیشتر به این حکومت به‌خاطر نقض حقوق کارگران، تلاش کنند تا جمهوری اسلامی از هیات مدیره سازمان جهانی کار اخراج شود و هیات کارگری آن به رسمیت شناخته نشود. به‌جای آن، نمایندگان تشکل‌های مستقل کارگری در ایران باید مورد پذیرش و گفتگو قرار گیرند.
کنفدراسیون کار ایران ـ خارج از کشور
۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴
