روز شنبه ۲۴ فوریه ۲۰۲۴ کنفدراسیون کار ایران _ خارج از کشور به همراه کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری آلمان DGB و بنیاد فردریش ایبرت کنفرانسی به نام “از تبعید برای عدالت” برگزار کردند.
در این کنفرانس که در ساختمان مرکزی DGB در برلین برگزار شد، در ابتدا نماینده DGB و fes سخنرانی‌هایی برای خوشامدگویی مهمانان انجام دادند.
سپس فواد کیخسروی در سخنرانی خود به معرفی کنفدراسیون کار ایران – خارج از کشور و همچنین ایراد نکاتی درباره اوضاع سیاسی ایران و وضعیت جنبش کارگری پرداخت.
در این سخنرانی کیخسروی بر لزوم گسترش جلب حمایت‌های بین‌المللی از جنبش کارگری ایران و ضرورت اِعمال فشار و افشای بین‌المللی جمهوری اسلامی تأکید کرد.
سپس پنلی با عنوان «ایران ۴۵ سال پس از جمهوری اسلامی در کجا ایستاده است؟» برای بررسی اوضاع سیاسی ایران و نقش جمهوری اسلامی در مناسبات منطقه‌ای برگزار شد. در این پنل، کیخسروی ضمن انتقاد شدید از گفتمان‌هایی که خواستار حفظ و اصلاح جمهوری اسلامی هستند اعلام کرد که تنها خواست مردم پایان دادن به حکومت جمهوری اسلامی توسط خود مردم است و در این مسیر، تنها حضور قدرتمند جنبش کارگری بهمراه دیگر جنبش‌های اجتماعی مترقی است که می‌تواند تضمین کننده اِعمال اراده‌ی جامعه و مقابله با هر نوع سناریوسازی‌های از بالای سر مردم باشد.
در ادامه با تأکید بر ضرورت چرخش نگاه‌ها به سوی جنبش‌های اعتراضی خصوصاً جنبش کارگری از سمت افکار عمومی آزادیخواه جهان، هرگونه زد و بند دولت‌های غربی با برخی جریانات اپوزیسیون بی ارتباط با خواسته‌های آزادیخواهانه مردم ایران را مورد نقد قرار داد.
لازم به ذکر است تعدادی از اعضای حاضر در کنفرانس نیز در رابطه با این موارد به بحث و گفتگو پرداختند.
در نوبت بعدازظهر رضا اکوانیان در سخنرانی خود به بررسی وضعیت جنبش کارگری ایران پرداخت. اکوانیان ضمن اشاره به موارد متعدد سرکوب حکومتی علیه کارگران، معلمان و فعالین تشکل‌های مستقل کارگری، به چالش‌های موجود برای تشکل‌های کارگری و موانع ایجاد و فعالیت آزادانه آنان اشاره نمود.
وی همچنین با اشاره به قوانین بین‌المللی در راستای حق افراد برای برخورداری از تشکل‌های مستقل و نیز حقوق جهانشمول بشر، به انواع نقض حقوق کارگران، معلمان، زنان، جامعه ال‌جی‌بی‌تی و دیگر اقشار پرداخت.
اکوانیان همچنین با برشماری تشکل‌های مستقل کارگری در ایران و اشاره به تعدادی از کارگران و معلمان زندانی، به تلاش‌های فعالین مستقل جهت دستیابی به سازماندهی و تشکلیابی توضیحاتی ایراد کرد.
در ادامه پنل دیگری به عنوان «چشم‌انداز جنبش کارگری و تشکل‌های مستقل کارگری در ایران» برگزار شد. در این پنل رویا مؤید به معرفی فعالیت‌های تشکل‌های مستقل کارگران و معلمان ایران پرداخت. مؤید با اشاره به موانع بسیار جدی و سرکوب بسیار خشن حکومتی علیه تلاش فعالین در راستای متشکل شدن و سازمانیابی مستقل، به ضرورت حمایت اتحادیه‌ها و سازمان‌های کارگری در سطح جهان تأکید کرد.
در ادامه سخنرانان پنل به پاسخ به سؤالات برخی از حاضرین پرداختند.
در پایان کنفرانس نیز مهرداد پاینده به نمایندگی از DGB طی یک سخنرانی به اعلام همبستگی با جنبش کارگری ایران و نیز همراهی با کنفدراسیون کار ایران – خارج از کشور برای رساندن هرچه بیشتر صدای کارگران و بخش‌های مختلف نیروی کار ایران به مجامع بین‌المللی تأکید کرد.
